Onderweg naar Yogyakarta
Door: Patricis
Blijf op de hoogte en volg Patricia
30 September 2013 | Indonesië, Purwokerto
Vandaag een lange reis gehad van Bandung onderweg naar Yogyakarta. We overnachten in een zeer luxe hotel in een klein dorpje Purwokerto. Dus even goed bijtanken voor zo ver dat kan. Het tempo ligt hoog. Voordeel is dat je heel het eiland ziet. Nadeel is dat je niet echt het gevoel hebt ergens echt bent geweest. Maar het land maakt alles goed. De rit was overweldigend mooi. Soms lijkt het landschap op een schilderij, zo puur. We zijn een paar keer gestopt voor foto's. Helaas lukt het niet altijd met foto's uploaden. Ik snap er niks van. Ik blijf het proberen!
Josef zorgt goed voor ons. Soms koopt hij lokale lekkernijen als dodol (een soort jelly/plakrijst met chocoladesmaak, sesam, caramel of kokos), bananenchips en gepofte rijst. Beter dan paprika chips!
We hebben een javaans dorp bezocht in west java. Hier leven ze nog echt volgens de javaanse tradities en rituelen. Na 300 traptreden naar beneden kwamen we bij het dorpje terecht, verscholen tussen de rijstvelden, gelegen langs een brede rivier. Bijzonder om te zien. Toen verder gereden naar de grens met midden java, waar we nu zijn.
Morgen gaat de reis verder naar Yogyakarta waar we twee nachten blijven. Ik kijk uit naar de Borobudur tempel.
De reis verloopt dus voorspoedig. Ik heb wel een zere keel van de airco en heb bijna geen stem. Mijn rug gaat tot nu toe ook goed. Wel moe en brak, en soms wil ik slapen in de bus, maar het is zonde want ik wil niks missen van de mooie vergezichten in de bergen en hoe men leeft in de dorpen. Het is inderdaad mooi om te zien dat de mensen hun land respecten, ondanks de armoede en corruptie. En de mensen zijn zo vriendelijk. Wij zijn als toeristen natuurlijk een attractie, maar ze benaderen je met een vrolijke glimlach en waardering. De slaap halen we wel weer in. Laa ik er nu maar een klein begin mee maken.
Josef zorgt goed voor ons. Soms koopt hij lokale lekkernijen als dodol (een soort jelly/plakrijst met chocoladesmaak, sesam, caramel of kokos), bananenchips en gepofte rijst. Beter dan paprika chips!
We hebben een javaans dorp bezocht in west java. Hier leven ze nog echt volgens de javaanse tradities en rituelen. Na 300 traptreden naar beneden kwamen we bij het dorpje terecht, verscholen tussen de rijstvelden, gelegen langs een brede rivier. Bijzonder om te zien. Toen verder gereden naar de grens met midden java, waar we nu zijn.
Morgen gaat de reis verder naar Yogyakarta waar we twee nachten blijven. Ik kijk uit naar de Borobudur tempel.
De reis verloopt dus voorspoedig. Ik heb wel een zere keel van de airco en heb bijna geen stem. Mijn rug gaat tot nu toe ook goed. Wel moe en brak, en soms wil ik slapen in de bus, maar het is zonde want ik wil niks missen van de mooie vergezichten in de bergen en hoe men leeft in de dorpen. Het is inderdaad mooi om te zien dat de mensen hun land respecten, ondanks de armoede en corruptie. En de mensen zijn zo vriendelijk. Wij zijn als toeristen natuurlijk een attractie, maar ze benaderen je met een vrolijke glimlach en waardering. De slaap halen we wel weer in. Laa ik er nu maar een klein begin mee maken.
-
30 September 2013 - 17:17
Henny:
fijn weer een verslag te kunnen lezen; wat een tempo inderdaad, maar je hebt gelijk; ogen open houden en genieten, zo meteen kun je lekker uitrusten op Bali.
tot gauw maar weer, liefs en kusjes ma -
30 September 2013 - 17:58
Marieke:
Bedankt voor het toesturen van je link van je site.
Erg leuk om je zo te volgen tijdens je reis.
Geniet van de momenten en al het moois om je heen.
Liefs je nichtje -
01 Oktober 2013 - 19:19
Merel:
Lieve Tries, zo te lezen heb je het daar fantastisch. Ik lees met veel plezier je verslagen, hartstikke leuk. Geniet ervan! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
