Chang Mai dag 1
Door: Patricia
Blijf op de hoogte en volg Patricia
06 Februari 2015 | Thailand, Bangkok
Als ik eenmaal gewend ben aan de buurt besluit ik wat verder te gaan. Ik kom bij wat drukkere wegen. Geen fietser te bekennen. Ik draai om maar kom weer bij dezelfde punten uit. Na een hoop getreuzel ga ik er maar voor en kies voor de grote weg. Het voelt als de taxiboot: wind in de haren en benzine in de neus. Alleen nu bepaal ik de afslag. Mag ik hier wel fietsen? De aanwijzingen zijn bar slecht. En dan zie ik ineens een andere fietser. Halleluja!
Maar ja, hoe kom je weer terug? Twee uur later, 2 liter water en een watermeloensapje verder ben ik het zat. Eigenlijk wil ik nog 1 tempel bekijken. De meest bezochte van Chang Mai. Ik heb een kaart bij me, maar mijn oriëntatie is uitgeschakeld.
Ik vertrouw op mijn intuïtie, want de structuur van de wegen lijkt simpel. Je fietst steeds vierkantjes. Ik fiets door zonder aandacht voor de omgeving. Ik passeer een hoop andere leuke dingen, maar het enige doel is de tempel. En die is ook vlakbij mijn verblijf. Dan ineens zie ik een vrouwengevangenis. Die heb ik gezien op de kaart! En ligt twee straten van DE tempel. Ik vraag daar hoe ik moet fietsen: 2 straten rechtdoor en naar rechts. Hoe simpel kan het zijn Piay! Ja, daar is de tempel. Hehe. Oh nee! Het is dezelfde als de eerste die ik bezocht haha. Pfff nou ik ga er toch in, want anders is mn hele zoektocht voor de katse k geweest (nb. de eerste keer ben ik alleen het terrein op gefietst). Ik aanschouw een zegening van een monnik. Ik bekijk enkele boeddha's en zie wat monniken op een pleintje zitten. Dan gaat een gong af. Het trekt mijn aandacht en ik loop het pleintje op. Er staat een groepje bomen met bordjes met wijze spreuken a la Happinezz. Ik lees ze allemaal en dat brengt me weer in het moment. Mijn pas vertraagt en ik lach om de druktemakerij in mijn hoofd van net. Dank boeddha voor intuïtie.
Uiteindelijk is het toch best een drukke dag geweest. Het is inmiddels 16.00 uur en ik ga terug naar het hotel. Ik kan niet anders dan even gaan liggen en haal 2 uur slaap in. Daarna eten. Dit keer rode curry. Mijn neus gaat lopen en de tranen springen in mijn ogen. Ik hou ervan! Ik lees nog wat in de Lonely Planet en duik vroeg mijn bed in. Thailand begint steeds meer te wennen, maar ik ben er nog niet helemaal. Een nacht doorslapen zou helpen. Die verdomde jetleg! Na maste.
-
06 Februari 2015 - 11:47
Henny:
Wat een dag weer, indrukwekkend allemaal hoor, maar niet teveel uit de 'bocht' fietsen hoor, je bent mijn stoere meis, ben trots op je xxxx -
06 Februari 2015 - 20:10
Marieke:
Ik kijk er alweer naar uit je verslag te lezen als ik er weer eentje in mijn mailbox zie verschijnen! Je schrijft zo leuk.
Veel bijzondere ervaringen en een fiets die je op veel plekken brengt. Erg indrukwekkend lijkt mij allemaal.
Geniet van alles om je heen! Liefs -
08 Februari 2015 - 10:57
Ada En Anton:
Hoi Patricia,
Wij zitten nu op de koffie bij Marieke en lezen jou reisverslagen wat je allemaal mee maakt.
Super leuk en wat een avonturen. Hartstikke stoer wat je allemaal mee maakt en doet. Blijf ervan genieten en we wensen een een hele fijne tijd in Thailand.
Lieve groeten Anton, Ada en Marieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley