Chang Mai dag 2 en 3

Dag 2 in Chang Mai begint met een kookles. Die stond op mijn wensenlijstje. Ik boek de cursus van een halve dag bij mijn questhouse. Kosten 20 euro. We konden kiezen uit 3 menu's en moesten verplicht loempia's maken, wat een straf. Ik kookte pad thai, pittige kipsalade en groene curry. Eerst kregen we een uitleg in de geurende kruidentuin en mochten we als opwarmertje alles proeven. De smaakvolle kruidenmix maakt mijn zintuigen wakker. Het inspireerde mij om een eigen kruidentuin te starten. Maar ja ik denk dat de bloemenman daar niet blij van wordt. Daarna bezochten we een lokale markt waar ik groot fan van ben. Uiteindelijk gingen we buiten wokken. Met een graadje over 30 en de gaspit op standje sambal werd het flink warm achter de pan, maar het was heel makkelijk te maken. Als je de mix van ingredienten en kruiden weet kom je al een heel eind. Na het wokken mochten we ook alles opeten. Mmm! Mijn favo is de pittige kipsalade. Voor de liefhebbers zal ik m een keer maken! Na de workshop even uitbuiken bij het questhouse. Toch lokte de stad om even een blokje om te lopen.

Alhoewel Chang Mai kleiner is dan Bangkok, blijft het nog wel een grote stad met veel mensen en verkeer. Ik ben toch meer op zoek naar iets kleiners en rustigers. En net toen ik daarover aan het nadenken was, liep ik langs een tempel met een grote vijver erachter. De plek zag er stil en rustig uit. Ik loop daar een beetje rond en ben blij dat ik even een rustig plekje heb gevonden. In de vijver zwemmen enorme zwarte meervallen met mega snorharen. Das dan weer minder. Ik ga op een bankje zitten er opeens komt daar een jonge monnik van ik schat een jaar of 22 bij me staan aan om de vissen te voeren. Hij lacht en draait wat en ja hoor, hij begint tegen me te praten. Hij vraagt waar ik vandaan kom, hoe oud ik ben, hoe lang ik hier ben. Is mister monk nu aan het flirten? Enigzins ongemakkelijk beantwoord ik zijn vragen. Het verrast me dat hij mij benaderd en niet andersom. De meeste monniken zijn verlegen. Maar deze is brutaal en gaat ervoor. Ik realiseer me dat ik hierna waarschijnlijk nooit meer met een monnik zal praten, dus ik pak mijn kans en vraag hem naar zijn leven als monnik, wat hij dagelijks doet, en naar zijn dromen. Mister monk blijkt niet alleen brutaal, maar ook slim te zijn. Hij spreekt goed engels en heeft naast het boeddhisme ook een eigen moderne kijk op het leven. Hij wil graag reizen om wat hij leert op school met eigen ogen te zien. Dat raakt me in deze uber toeristische stad waar de tempels een attractie zijn geworden. Terwijl hij nog veel harder moet werken om zijn wens uit te laten uitkomen dan de gemiddelde westerse toerist. Het is er een wake up call! Hij vertelt dat een gemiddelde thai met 30 bath (is geen euro) per dag moet rondkomen. Ik voel me nu echt een multi miljonair met de duizendjes in mijn portemonnee. Zijn droom is om leraar engels te worden zodat iedereen over de hele wereld met elkaar kan praten. Geweldig toch? Achteraf ben ik blij dat ik hier stil bleef staan en besef me dat dit toch een uniek gesprek was. Spontaan en verrassend. Precies zoals ik me mijn reis had voorgesteld. Na het gesprek loop ik terug en voel me weer een verwende toerist als ik me laat overhalen voor een manicure. Volgens mij had ik een ladyboy te pakken haha. Je ziet soms bijna geen verschil, maar van dichtbij zie alles beter haha. De andere meiden in de salon vervelen zich en checken achter het raam de mannelijke backpackers op straat. Even krijg ik hele rare ideeen bij deze salon haha. Snel piep ik er tussen uit als ze klaar is. Toevallig is nu ook het Bloemenfestival in Chang Mai. Dit ter ere aan de bloemen die momenteel volop bloeien. Lucky me! Ik neem even een kijkje op het plein en toevallig komt net miss world Thailand op het podium. Oke, deze lijkt in de verste verte niet op een ladyboy haha! En ze bewijst ook nog dat ze goed kan zingen met een nummer van Whitney Houston. Mooi om te zien!

Maar de volgende dag doe ik nog iets veel mooiers! Ik ga naar een olifantenkamp waar ze mishandelde olifanten opknappen. Geen rijden of kunstjes doen, maar de beesten gelukkig maken met eten, wassen en spelen zoals ze zouden moeten doen. We gaan in een groepje van 8 naar het kamp op zo'n 1.5 uur rijden van Chang Mai. Er zijn ook 2 Nederlandse meiden bij van 23/24. We rijden door het waanzinnige groene berglandschap en voor het eerst zie ik herkenning met Indonesië. Prachtig! Bij aankomst worden we opgewacht door een moeder olifant met een baby van slechts 6 dagen oud. Oh wat schattig! We mogen niet dichtbij komen want moeder beschermt haar baby. Gelukkig staat ze achter een hek. Dan komt er een ander klein nieuwsgierig olifantje aanlopen van 2 jaar. Het is even wennen, maar je merkt al snel dat het beest geen kwade bedoelingen heeft. We trekken de rest van de dag op met 3 olifanten. Twee kleine mannetjes van 2 (Molo en Tanwa) en een groter vrouwtje genaamd Bang Bang. De laatste olifant heeft zichtbare littekens van zijn leven als slaaf. We mogen ze aaien, knuffelen en kusjes geven. Als je 'choop choop' zegt geven ze je een kusje met hun slurp. Ze zetten hun slurf tegen je wang en zuigen vacuüm. Waarschijnlijk de meest unieke kus die ik ooit zal krijgen haha. We krijgen allemaal oude kleding aan en een tas met bananen. Eerst geven we ze een modderbad, daarna gaan we zelf eten zoeken in de natuur. Ik voel me helemaal een met de natuur als ik een bananenboom in stukken hak en suikerriet in stukken snijd. Daarna lopen we een stuk met ze door een fantistasch gebied en gaan we met ze zwemmen. Zo leuk om te zien hoe blij die beesten zijn in het water, koppie onder gaan en op elkaar springen. We spetteren de olifanten nat en andersom. Ik kan alleen maar zuchten en ben totaal omver geblazen door de bijzondere oerkracht van deze beesten. En tegelijkertijd hun lieve karakter. Ze maken heel makkelijk contact met je en ze zien er zichtbaar gelukkig uit. Geweldig! Dit was denk ik de mooiste ervaring in mijn leven tot nu toe.

Terug in het hotel heb ik zin om met een biertje mijn ervaring te delen met anderen. Op de radio hoor ik het nummer 'Bang Bang' van Jessie J. Nee dit kan geen toeval zijn! De hele dag had ik dit nummer in mijn hoofd dankzij de olifant met dezelfde naam haha! Alhoewel het nummer een hele associatie heeft dan olifanten haha. Ik besluit dat dit mijn nummer wordt van Chang Mai. Ik ga naast een meisje zitten die ook alleen is en uit Zwitserland komt. Ze is pas 20. God wat voel ik me soms oud haha. Het klikt meteen en ze vertelt me over een park met een grote markt aan een kant van een stad waar ik nog niet geweest ben. We besluiten er samen heen te gaan. De markt is echt mega druk en het krioelt van de kleine aziaten lijkt het wel. Dan komen we bij het park. Gelukkig is het hier wat rustiger. Het heeft een beetje een picknick in het Vondelpark gevoel met allemaal eetkraampjes en mensen die op kleedjes zitten. We bestellen noodles en ik neem plakrijst met mango als toetje. Mmm. Terug in het hostel drink ik nog biertjes met de Amerikaanse dames die ik heb ontmoet in de nachttrein. Om half 1 ga ik naar mijn kamer. Ik hoef geen olifantjes te tellen en slaap eindelijk de hele nacht door.